De Vuurman is een oude sage uit Arcen.

Van Arcen naar Velden trekt ’s nachts om twaalf uur,

Een man, die een hiplicht gelijk, straalt van vuur.

En als hij dus ronddwaalt, verneemt met gesteen.

Hij jammert: “Waar leg ik den gloeiende steen?”

Laat stil hem voorbijgaan of ’t gaat u niet goed,

Want al meer dan een ondervond reeds zijn woed!

Eens zei hem een snaak: “Maar leg hem dan weer,

Waar gij hem ten onrecht gehaald hebt ter neer”.

De vuurman, zo rap als het weerlicht, nu schoot

In eens op hem aan, werd klein nu, dan groot.

Gelukkig had d’ander drie kruisen gemaakt,

Zo niet, ware hij om het leven geraakt!

Zulk sprookje geloven de lieden schier al,

Het leert ook een lesje in ieder geval.

Ten eerste: geen grenspaal mag worden verlegd,
Want vroeg toch of laat, eens bereikt U ’t gerecht!

Ten tweede: laat jokken en liegen steeds zijn.

Ten derde: roep God aan in nood en in pijn.


Sie machen eine Tour mit dem Vuurman. Eine Figur aus vergangenen Zeiten. Unterwegs trifft der Vuurman verschiedene Leute aus seinem Leben. Ab und zu schreckhaft aber meistens gemütlich.

 
Programm:
19.00 Uhr:
Empfang mit ein Vuurmanschnaps.

19.30 Uhr:
Dinner oder Buffet
Wit bitten zu Tisch für ein drei-Gänge- Dinner oder ein kalt/warm Buffet.

21.00 Uhr:
Die Legende fängt an…………………..